من سکوت را دوست دارم به خاطر ابهت بی پایانش...

....فریاد را دوست دارم به خاطر انتقام گمگشته در عصیانش 

....فردا را دوست دارم به خاطر غلبه بر فلک کجمدار

....پاییز را می پرستم به خاطر عدم احتیاج ، عدم اعتنایش به بهار

آفتاب را دوست دارم به خاطر وسعت روحش ... که شب ناپدید

  می شود تا ماه فراموش کند حقیقت تلخی را که از او نور می گیرد

زندگی ایده آل من است و من آن را تقدیس می کنم به خاطر این که

.روزی هزار بار نابودش می کنند اما هرگز نمی میرد...

 

 

 

 

کارو